Produkcja Hondy CRX drugiej generacji (Cyber CR-X) rozpoczęła się w 1987 roku. Podobnie jak w przypadku poprzedniej wersji, inżynierowie Hondy bazowali na podzespołach (gł. mechanicznych) z Hondy Civic, tym razem czwartej generacji. Nowa wersja CRX-a oferowała nieco przestronniejsze wnętrze z wieloma udogodnieniami m.in. regulacją położenia koła kierownicy, nawiewem świeżego powietrza na twarz kierowcy przy jednoczesnej możliwości ustawienia ogrzewania na pozostałe części ciała oraz, elektrycznie sterowane szyby i lusterka (opcja). Na rynku europejskim dostępne były trzy wersje tego auta: SOHC, DOHC 16V (trzy wersje silnikowe D16Z5:124 BHP D16A9:130 BHP D16A8:137BHP) i DOHC-VTEC 16V (B16A1:150 KM). Produkcja CRX-ów drugiej generacji została zakończona w 1992 roku. Po 1989 roku samochód przeszedł facelift. Dwukomorowe lampy przednie zostały zastąpione jednokomorowymi, zmieniono przedni zderzak, dodano obwódkę tylnych lamp, zwężono listwy boczne i kierunkowskazy, pod którymi pojawiły się wloty powietrza. Wnętrze otrzymało nową, bardziej owalną deskę rozdzielczą, zmieniono zapalniczkę oraz tapicerkę foteli przednich.